گفتوگوی صادقانه درباره انتخابی که لبخندتان را برای سالها میسازد
گاهی وقتی بیماری روبهرویم مینشیند و میپرسد: «دکتر، ایمپلنت تیتانیومی بهتره یا زیرکونی؟»، در نگاهش ترکیبی از اضطراب و امید میبینم. اضطراب از اشتباهکردن در تصمیمی که برای همیشه روی لبخندش میماند، و امید به بازگشت آن حس طبیعی گاز زدن، خندیدن، و راحتیِ قدیمی.
راستش را بخواهید، انتخاب بین این دو نوع ایمپلنت، فقط تصمیمی فنی نیست — تصمیمی است بین «فیزیک بدن» و «احساس زیبایی».
ایمپلنت تیتانیومی؛ ریشهای مطمئن با سابقهای طولانی
در تجربه بالینی من، ایمپلنتهای تیتانیومی هنوز هم ستون اصلی درمانهای ایمپلنتولوژی هستند. تیتانیوم سالهاست که در پزشکی استفاده میشود — از جراحی استخوان گرفته تا مفصل مصنوعی — چون بدن انسان بهخوبی آن را میپذیرد.
در یکی از پژوهشهای اروپایی سال ۲۰۲۴، درصد موفقیت ایمپلنتهای تیتانیومی پس از ۱۰ سال بیش از ۹۶٪ گزارش شد. دلیلش؟ اتصال زیستی یا اُسیواینتگریشن (Osseointegration). یعنی استخوان فک بهمعنای واقعی با سطح ایمپلنت یکی میشود.
در بیماران من که استخوان فک نازکتر یا تراکم استخوان کمتر دارند، تیتانیوم بهوضوح سازگاری بهتری نشان داده و ترمیم سریعتری داشته است.
ایمپلنت زیرکونی؛ سفید، زیبا و مدرن
از سوی دیگر، ایمپلنتهای زیرکونی بیشتر مورد توجه افرادی قرار میگیرند که زیبایی در اولویتشان است. زیرکونیا فلز نیست — سرامیک خالص است. رنگش سفید است و هیچ سایه خاکستری در ناحیه لثه ایجاد نمیکند.
خانمی ۳۲ ساله را به یاد دارم که برای ناحیه دندان جلو مراجعه کرده بود. پوست روشنی داشت و خط لبخندش بالا بود. وقتی با او درباره انتخاب بین تیتانیوم و زیرکونیا صحبت کردیم، خودش گفت: «میخوام وقتی میخندم هیچ چیز مصنوعی پیدا نباشه».
در چنین مواردی، من معمولاً زیرکونی را پیشنهاد میدهم. چون واکنش بافت نرم اطراف آن عالی است، و لثه به شکل طبیعی به آن میچسبد.
مقایسه فنی در قالب تجربه واقعی
ویژگی | تیتانیوم | زیرکونیا |
---|---|---|
رنگ | فلزی خاکستری | سفید طبیعی |
جنس | فلز سازگار با بدن | سرامیک خالص |
دوام استخوان | عالی در درازمدت | خوب ولی حساستر |
واکنش بافت نرم | بسیار خوب | بسیار طبیعی و زیباتر |
انتقال نیرو | منعطفتر و مقاومتر | سختتر (شکنندهتر در ضربه) |
مناسب برای | فکین با استخوان متوسط تا ضعیف | نواحی جلویی و زیباییمحور |
آیا از نظر دوام تفاوت زیادی دارند؟
اگر درست کاشته و مراقبت شوند، هر دو میتوانند سالها عمر کنند.
اما بگذارید رک بگویم: ایمپلنت زیرکونی به دلیل سختی زیادش، در برابر فشارهای ناگهانی یا زاویهدار (مثلاً دندانقروچه شبانه) کمی آسیبپذیرتر است.
در مقابل، تیتانیوم انعطاف بیشتری دارد و در شرایط پرتنش — مثل فک پایین یا دندانهای خلفی — انتخاب منطقیتری است.
از نگاه من؛ تصمیم بین «زیبایی مطلق» و «اعتماد ابدی»
در طراحی دیجیتال لبخند، من همیشه به ترکیب این دو نگاه میکنم: زیبایی و بقا.
گاهی ایمپلنت تیتانیومی با روکش سرامیکی ظاهر کاملاً طبیعی پیدا میکند و دیگر نیازی به زیرکونی نیست.
گاهی هم در بیماران خاص، زیرکونی تنها گزینهای است که هماهنگی کامل با رنگ لثه و دندانهای مجاور ایجاد میکند.
در نهایت، انتخاب درست بستگی دارد به:
-
موقعیت دندان (جلو یا عقب)
-
ضخامت استخوان فک
-
رنگ لثه و پوست
-
حساسیت به فلزات
-
هدف زیبایی یا عملکرد
نتیجهگیری دلسوزانه
اگر هنوز بین این دو انتخاب مردد هستید، پیشنهاد میکنم مقالهی کاملتر من درباره ایمپلنت دندان را مطالعه کنید. آنجا بهصورت تصویری و علمیتر توضیح دادهام که چطور میتوان بین «دوام استخوان»، «طبیعی بودن لبخند» و «سلامت لثه» تعادل پیدا کرد.
یادداشت پایانی دکتر صنفی
برای من، هر درمان دندانی فقط ترمیم یک دندان نیست — فرصتی است برای بازگرداندن آرامش، اعتمادبهنفس، و حس زیباییِ درونیِ بیمار.
لبخند، امضای چهرهی شماست؛ و من باور دارم هر امضا باید اصیل، طبیعی و ماندگار باشد.
دکتر صنفی – دندانپزشک زیبایی و ایمپلنتولوژیست
بدون دیدگاه